Yunanca kökenli bir kelimedir.  Ergon ve Nomos kelimelerinden türemiştir (Ergon, iş, çalışma; Nomos, yasa).  İnsanın; fizyolojik ve psikolojik yapısı dikkate alınarak iş ile uyumlu hale getirilmesidir. En etkin çalışma gücü ile hem çalışan sağlığını korumak hem de iş verimini arttırmak temel hedeftir. Ergonomi, insanı temel alır. İşin insana insanın işe uyumlu hale gelmesi için gerekli şartları sağlar.

Ergonomi tarihinde öncellikle F.W.Taylor’dan söz edilir. Taylor 18. Yüzyılın ikinci yarısında iş düzeni anlayışını geliştirmiş, çalışanların daha verimli ve düzenli çalışabilmeleri konusunda incelemeler yapmıştır. 1910’larda ergonomik yaklaşımlara öncülük eden, kendisi mühendis eşi psikolog olan Gilberth ailesinin geliştirdiği “iş ve zaman etüdü” ve Douglas’ın “oksijen tüketimi” çalışmaları da ergonomide ayrıca dikkat çekici kilometre taşlarıdır.

İkinci dünya savaşı sırasında ise deneysel psikoloji konusu daha yoğun işlenmeye; özellikle ABD’nde geniş ergonomik çalışmalar yapılmaya başlandı. Bu noktadan sonra ergonomi; temelini psikolojinin, fizyolojinin, sosyoloji ve tıpın oluşturduğu multidisipliner bir konu haline geldi.